Daar zijn we weer eens. Het gaat gewoon helemaal goed hier. Dus waar moet je een update over schrijven :-). Neo is alweer bijna anderhalf. Wat gaat het hard. We zijn ook al bijna een jaar de papa en mama van Neo. Nog een paar weken en dan gaan we de herinneringstijd in zoals dat zo mooi heet. Wat is ons leven in dat jaar veranderd. Wat is ons leven verrijkt met de komst van Neo. Nog steeds zijn we God zo dankbaar dat Hij Neo aan ons toe heeft vertouwd. Vorige week hebben we een reünie gehad met de stellen die we in Zuid Afrika hebben leren kennen. In Afrika hebben we één dag (tja het was niet lang)met zes Nederlandse stellen gezeten. Na die dag vertokken wij weer naar Nederland. Al deze zes stellen waren op de reünie aanwezig. Wat was het leuk om iedereen weer te zien. En vooral ook om de kinderen weer te zien. Baby's waren dreumesjes geworden en peuters kleuters. Wat super dat het met alle kindertjes zo goed gaat! We hebben genoten van de dag Neo ook heel erg.
We hebben de laatste tijd helaas weinig foto's gemaakt dus hier een paar filmjes:
Omgooien is veel leuker dan stapelen hoor papaSjoerde en Neo spelen samen met de treinLekker buiten spelen zonder mama maar wel jammer dat ik nu niet op de glijbaan kan. Ik kan het namelijk al helemaal alleen. Maar mijn mama vindt dat gevaarlijk, onzin natuurlijk. 
Tot de volgende keer maar weer.
