Hanne Talitha

Hier dan eindelijk het mailtje van onze kant.
Afgelopen donderdag is Karin opgenomen in het ziekenhuis vanwege (vermoedelijke) pre-emclampie (zwangerschapsvergiftiging). Een dag later werd dit bevestigd en lieten ze haar niet meer naar huis gaan. De afspraak was dat ze 's maandags ingeleid zou worden. Dat is gebeurd!
Afgelopen maandag om ca 7 uur is de bevalling in gang gezet. In het begin ging het naar wens hoewel de weeën al wel snel heel snel achter elkaar kwamen, dit is d.m.v. het infuus geprobeert aan te passen. Het infuus moest steeds lager gezet worden en zelfs uit. Karins lichaam maakte nu zelf de weeën aan (of hoe zeg je dat). 's Middags was er 5cm ontsluiting en anderhalf uur later nog steeds, pff dat ging dus niet meer. Ze hebben Karin toen weggebracht voor een ruggeprik. Hierna kon ze de weeën een heel stuk beter verdragen. Helaas was er na 2 uur een kleine cm ontsluiting bij. De gynaecoloog heeft met de hand de boel opgerekt tot 8 cm (ik bespaar jullie de details, lang leve de ruggeprik). Ook werd het bloed van de baby gecontroleerd, dit was nog goed. Na een uur weer controle maar helaas weer geen ontsluiting erbij. Dus was de enige optie nog een keizersnee!
Onze dochter HANNE TALITHA is maandag om 22:58 geboren!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Wat waren we blij dat ze er eindelijk was en we haar konden bekijken. Ze moest de eerste nacht in de couveuse omdat ze een moeilijke start had. Ze had ook een erg zware dag gehad. De volgende morgen mocht ze met ons mee naar mijn kamer omdat het goed ging. Gisteren ging het eerst goed. Vanaf gisteravond begon ze minder te drinken en werd ze onrustig. Vannacht was ze erg onrustig en huilde ze veel. Vanmorgen was ze nog prikkelbaar en de kinderarts is erbij gekomen. Haar bloedsuiker was te laag. Toen hoorde ze oo dat de uitslag van een kweek van mij niet goed was, er was en bacterie gevonden die schadelijk kan zijn voor de baby. Dit was de druppel en ze hebben besloten om haar antibiotica te geven. Dit houdt wel in dat Hanne nu weer in de couveuse ligt en ze nog 5 dagen moet blijven. Dit was wel even erg moeilijk nieuws. Anders hadden we vrijdag naar huis gemogen. Nu hopen we dat Karin ook tot maandag mag blijven. Het belangrijkste is de gezondheid van Hanne dat gaat boven alles. Dat je na een dag je kind al zo kan missen zeg...

Neo moest erg wennen aan het feit dat de baby nu niet meer in mijn buik zit. Het is allemaal best moelijk voor haar. Ze heeft 3 nachten bij opa en oma gelogeerd en mama is al vanaf donderdag niet thuis. De eerste keer toen ze hier kwam na de bevalling was ze erg apathisch ook naar mij toe. Hanne wilde ze niet echt aanraken. 's Middags was ze al een stuk blijer en gaf ze Hanne kusjes. Vanmorgen belde Karins moeder en vertelde ze dat Neo ons toch wel heel erg miste. Ze ging af en toe zo maar huilen en vroeg veel naar mij. O wat gaat dat je aan je hart zeg, als je dat hoort. Arm kind. Nu hebben we besloten dat Neo weer lekker met papa mee naar huis gaat en daar was Neo zelf erg blij mee. Wat heerlijk is het als je kind je mist, wat doet dat je moeder hart goed en wat besef je dan dat je veel van elkaar houdt!!!

Zo het is een heel verhaal geworden. Het duurde zolang voor dit kwam omdat ze in dit ziekenhuis geen internet op de kamers hebben. Wat een armoe zeg. En om nou een heel verhaal via een mobieltje te maken dat schiet ook niet op. Ondertussen hadden een aantal van jullie via hyves al vernomen van de komst van Hanne.






Lieve groeten van Samuel, Karin, Neo en HANNE