Quilt

De oude trouwe lezers (lezeressen :-))van onze site zullen nog wel weten dat ik met een boxkleed ben begonnen. Het moest een boxquilt worden. De top laag had ik maanden geleden al genaaid maar hij was nog steeds niet af gemaakt. Doordat we best wel snel bericht kregen dat we een dochtertje mochten ophalen is de quilt niet af gekomen. Maar nou heeft mijn lieve schoonmama de quilt af gemaakt. Zie hier het resultaat. Hij is erg leuk geworden vind ik.



Verder gaat het nu weer beter met Neo. Dinsdag was ze zo ziek dat ik toch de huisarts even gebeld heb. Zij wilde Neo graag even zien, dus ik op stel en sprong naar de dokter. Snel mijn vader gebeld voor een taxi. Samuel was aan het werk. De dokter vond het toch verstandig om een antibiotica te geven. Aangezien Neo ook al hoest sinds ze bij ons is. 's Avonds na een paracetamol knapte ze weer wat op en kwam er weer een lachje op haar gezicht. Gisteren de hele dag nog lichte koorst en vanmorgen was ze koortsvrij. Vannacht ook al aan haar hoofdje te voelen. Nu is ze alleen nog behoorlijk verkouden en roggelt lekker. Gisteren at en dronk ze gelukkig ook weer gewoon. Helaas kwam de bak met yoghurt er na een hoestaanval weer uit. Lang leve de wasmachine.

Lekker hoor zo'n bakje yoghurt


Vanavond de jaarwisseling. Sinds jaren hoeven we ons niet meer af te vragen of dit het jaar wordt dat we een kindje gaan krijgen... Ze is er al. Nou gaan we ons afvragen wat dit jaar ons als gezin zal brengen. We hebben zin in 2010...

Kerst en ziek

Vorig week heb ik weer eens staartjes gemaakt. Voor het eerst in Nederland 7 staartjes. Wel hebben we het nu in de kinderstoel gedaan en dat ging een stuk makkelijker dan in bad. Goed gelukt al zeg ik het zelf. Ik was best trots :-)

Hier nog het bewijs dat Neo echt zelf kan gaan staan. Het gaat nog niet altijd maar af en toe lukt het. En wat ze nu ook doet is ZELF gaan ZITTEN. Ja ja knap hè. We zijn trots op ons meisje.

Eerste kerstdag zijn we 's middags bij de familie van Karin geweest. We hebben gezellig met z'n allen gegeten. Neo deed het goed. Het was best druk omdat er nog 5 kinderen waren, maar ze hebben gezellig met elkaar gespeeld. Toen we thuis kwamen hebben we Neo haar pyjama aan gedaan nog even beneden op de bank gehad toen op bed gelegt en ze ging meteen lekker slapen. Ze was wel al om 4:30 uur wakker dat was wel een beetje vroeg. Gelukkig hebben we daarna nog wel even kunnen slapen. Neo was opeens nogal verkouden en in de loop van de dag kreeg ze ook koorts. Ze hoest ook erg. Zondag en vandaag heeft ze de hele dag koorts en is ze echt ziek. Een zielig hoopje met waterige oogjes. Ze is nu schor ze kan bijna niet huilen. Af en toe kan ze zelf eventjes in de box spelen maar meestal zit ze nu toch liever op schoot maar ze slaapt gelukkig ook veel nu. Tussen de middag moest ze na de fles zo hoesten dat de hele fles er weer uit kwam. Ze zat in de box, dus alles zat er onder :-(

Dit is de eerste keer dat ze ziek is bij ons, een hele ervaring voor papa en mama. Hopelijk is ze snel weer beter.Gisteren zijn Samuels ouders en broer hier geweest. De mannen hebben heerlijk gekookt. Daar hoef je niet voor uit eten te gaan. Super Levi.

Na het lekkere eten hebben we nog even de voetjes van de vloer gehad op de dansmatten. Sommige mensen moeten nog even oefenen :-) Altijd leuk.

Hierna hebben we samen nog even wat filmpjes gekeken van onze Afrika reis. Heel apart om dat nu weer te zien. We zien al zo'n groot verschil in Neo toen en nu. Ze is nu al zoveel meer open en ontspannen en ze kan al zoveel meer. Heel mooi om te zien.

Ik ben ook weer aan het naaien gegaan. Al één jurkje voor Neo gemaakt en al één stoel hoes, nog maar 5 te gaan. Lastig werkje maar ze worden wel mooi.

En nu op naar 2010

Al 6 weken

Vandaag is Neo precies 6 weken bij ons. We hebben haar in Nederland nou net zo lang als in Afrika. Wat gaan de weken snel hier.

We beginnen nu echt goed aan elkaar en het nieuwe leven te wennen. Papa had 2 dagen vrij en deze week werkt hij er maar één. Dat vinden Neo en mama wel heel gezellig.

Het gaat eigenlijk heel goed hier. Neo is nu veel meer ontspannen dan ze in Afrika bij ons was. Ze is (bijna) altijd heel gezellig, ze lacht lekker veel en kan zich zelf steeds beter vermaken in de box en op de grond. Tjalle en Neo zijn al dikke maatjes. Tegenwoordig likt Neo Tjalle terug alleen vinden papa en mama dat niet zo fris (maar wel lief).

Ze eet haar boterham helemaal op en kan al een beetje zelf de vork vast houden.

Begin vorige week hebben we de box omlaag gedaan want ze ging steeds op haar knietjes zitten. Het was maar goed dat we dat gedaan hadden want zaterdag ging ze staan. Ze trok zich op aan de speiltjes en daar stond ze. Zo grappig, helaas kon ze niet weer gaan zitten dus klapte ze achterover. Al doende leert men. Helaas zat er net geen kaart in de camera dus we kunnen het nog niet laten zien. Wel staat het op de film.

De meeste nachten slaapt Neo nu lekker door. Af en toe wordt ze 's nachts nog wakker. Ze wil alleen 's avonds niet meer op tijd naar bed. We houden haar nu op tot ca. 20:30 daarna gaat ze meestal wel slapen soms wordt het nog wat later.


Af en toe krijgen we vistite. Gisteren kwamen Paul, Jantina met zoon(tje) Jochem en (pleeg)dochter Sharona even langs, heel erg gezellig. Sharona is ruim één maand ouder dan Neo. Dus dat worden vast dikke vriendinnen. Het leuke is dat ze bijna dezelfde huidskleur hebben en Sharona is ook schattig om te zien net als Neo. Een leuk stel samen.

Van ons mag er nu wel wat meer visite komen. We merken geen terugslag bij Neo na visite dus dat gaat goed.

Vanmorgen zijn we kennis wezen maken bij de huisarts en hebben een receptje voor een creme mee gekregen voor Neo haar gezichtje. Die wordt door de koud steeds droger. Daar zijn haar Afrikaanse wangetjes niet aan gewend.

Hierna zijn we door gereden, door de sneeuw, naar het werk van Karin. Heel erg leuk om iedereen weer even te zien en te spreken.

De kerstdagen gaan we rustig doorbrengen. Eerste kerstdag gaan we even bij de familie Greeven langs, tweede kerstdag gaan we met z'n tweetjes steengrillen en zondag komt de familie de Jong hier eten. De eerste kerst als gezin met onze dochter Neo. Wie had gedacht dat we dit jaar al samen zouden zijn. We zijn onze God heel dankbaar dat Hij ons dit geschenk gegeven heeft. Heel bijzonder dat we er nu tegelijk aan mogen denken dat deze God ruim 2000 jaar geleden zijn eigen Zoon naar de aarde heeft laten gaan om de relatie te herstellen tussen God en ons!

We wensen iedereen hele fijne kerstdagen en een heel goed, gezond en gezegend 2010.

Ruim twee weken thuis

Lekker koppie

Zelf doen

Eigenlijk wilde we één maal per week een update plaatsen. Maar wat schrijf je dan steeds in een update als de meeste dagen een beetje hetzelfde zijn. Er gebeurd hier thuis niet veel bijzonders zoals in Afrika. Met foto's zijn jullie natuurlijk altijd blij, denken wij :-).

hmmm lekker potje (beter dan vers)

Gek doen met papa

Het gaat hier best wel goed. We beginnen goed te wennen aan elkaar en Neo aan haar leventje in Nederland in ons gezin. Overdag gaat het steeds heel goed. Ze eet en drinkt goed. Vandaag heeft ze zelfs haar eerste boterham gehad. Ze heeft hem voor de helft op gegeten met korstjes en al. Ze slaapt goed overdag en ze speelt lekker in de box en op de grond. Ze kan al op haar knietjes zitten en heel goed rechtop zitten. Ze kan nog net niet zelf gaan zitten maar het ziet er naar uit dat dit wel snel gaat gebeuren. Neo kan heerlijk schaterlachen, vooral tegen papa.

's Nachts is een ander verhaal. Soms slaapt ze door maar soms ook niet en het kan dan soms uren duren voor ze weer slaapt. Soms valt ze direct in bed in slaap en soms duurt dat een paar uur. We kunnen niet ondekken waar het aan ligt want het niet in slaap kunnen komen of niet door slapen gebeurt niet altijd nadat er bijvoorbeeld bezoek is geweest of dat we er samen op uit zijn geweest. Ach we horen van alle kanten dat uit je slaap gehouden worden door je kind heel normaal is. Het hoort er nu eenmaal bij. Het went.

We genieten heerlijk van elkaar. We krijgen af en toe visite en dat is heel gezellig. Samuel is deze en volgende week lekker veel vrij dus dat is erg fijn.
Tot de volgende keer maar weer.

1 week thuis

Zo daar zijn we dan eindelijk weer.

We zijn vandaag 1 week thuis. Het is lekker om thuis te zijn en om onze eigen spulletjes weer om ons heen te hebben. Samuel heeft van de week alweer 2 dagen gewerkt. Hij kan gelukkig deze maand nog wat vrije dagen opnemen.

Papa en mama en Tjalle zijn alweer aardig gewend hier thuis. Neo heeft er wat meer moeite mee. De eerst dagen sliep ze 's nachts en overdag lekker. Wel moesten we haar weer in slaap dragen (in de draagzak). Vanaf mandag nacht sliep ze niet meer door en kregen we haar 's nachts niet in slaap daarom sliep ze maar lekker tussen papa en mama in. Gisteren hebben we haar bedje naast het bed van papa en mama gezet. Dat hielp ze sliep vannacht wel door.

Gisteravond was ze wel helemaal overstuur zo was ze ook in Afrika toen we Neo krap een week hadden. Gistermiddag visite gehad, misschien was dat toch nog te veel voor haar. We moeten het dus heel rustig aan doen. Overdag is Neo de ene dag goed te pas en de andere niet. Vandaag gaat het perfect. Zo genieten we heerljk van haar.

Tjalle en Neo gaan heel goed samen. Neo is helemaal niet bang en Tjalle doet heel rustig. We zijn heel blij dat dit zo goed gaat.

Wat een dropje hè

Neo kan al heel goed rechtop zitten al valt ze nog wel eens om. Als we haar op de grond leggen dan rolt ze soms bijna de hele kamer door. Zo'n kleed is heel leuk op de grond maar liever gaat ze er naast liggen, haha. Het is een snelle meid.

Tot de volgende keer maar weer.

Dag 22 naar huis

De laatste dag in Zuid Afrika is omgevlogen. We hebben gezellig met 5 Nederlandse stellen gegeten bij Harries pancakes als afscheid.

Het was zo leuk dat we bijna geen zin hadden om naar huis te gaan. Maar toen het eenmaal zover was waren we er klaar voor. Om 20 uur werden we opgehaald. We waren om 20:45 uur al op het vliegveld dus we moesten nog wel een tijd wachten tot we gingen vliegen (0:45 uur). Neo hadden we om 18:30 uur op bed gelegd, ze heeft lekker geslapen tot 20 uur. In de auto sliep ze nog verder. Op het vliegveld moest ze natuurlijk alles bekijken. Ze heeft het laatste uurtje zo'n beetje geslapen. Ideaal om te reizen met kind, we mochten na de mensen in rolstoelen gaan boarden, niks lang in de rij staan. Het vliegtuig vertrok precies op tijd. Na het op stijgen kregen we voor Neo een reiswiegje.

Karin heeft Neo in de draagzak in slaap gelopen en hierna in het wiegje gelegd. Om 7:00 uur vanmorgen werd Neo weer wakker... Heerlijk relaxed dus. Ze was een krap uurtje wakker en toen heeft ze weer een tijdje geslapen. Tijdens de landing viel ze op schoot weer in slaap. We hadden er dus geen kind aan... Het ging echt prima. En toen was het zover en stonden we weer op Nederlandse grond. Heel bijzonder om nu met z'n drietjes in Nederland aan te komen.

Na ons even op gefrist te hebben gingen we naar de bagagebanden. En toen zagen we op eens een hele groep voor het raam heel enthousiast zwaaien en het spandoek konden we niet missen. Zo leuk en emotioneel. Een geweldig moment. We hoefden niet lang op de koffers te wachten en toen konden we naar buiten. Wat een heerlijk moment om iedereen weer te kunnen knuffelen en om Neo te laten zien. Iedereen vond haar geweldig maar dat wisten we natuurlijk van te voren al Ze is tenslotte onze miss World. Met de hele groep zijn we naar Apeldoorn gereden daar hebben we bij de fam. Wijnholds koffie gedronken met een ontzettend lekker en vooral mooi taartje erbij gemaakt door ons liefste schoonzusje, Leanne.

Het ging heel goed met Neo. Ze was heel ontspannen en begon zelfs de boel te entertainen. Na een tijdje zijn we naar huis gebracht en daar was de boel versierd. Zo leuk. Er staat voor het huis een vliegtuig met Welkom Neo

( Teunine en vader, super bedankt) Boven de deur hangt een doek. En binnen hangen overal slingers en balonnen. Zelfs de kinderen van Karins zondagschoolklas hebben een slinger gemaakt, zo leuk. En ook stond het huis vol met cadeautjes.

Neo is al goed verwend. We hebben wel drie kraampakketten gekregen, dus de komende tijd hebben we elke dag weer wat uit te pakken. Het lijkt wel of iedereen zich al die jaren heeft in moeten houden en ons nu overlaadt met cadeautjes :-)

Vanavond was het voor Neo moeilijk om in slaap te komen. Dat was natuurlijk te verwachten. Weer slaapt ze in een ander bedje. Het is koud hier en ze heeft nu opeens een pyama aan. De slaapzak hebben we toch maar weer uit gedaan. Daar kon ze nog even niet aan wennen. Hopelijk kan ze vannacht lekker doorslapen.

Vanmiddag heeft Samuel de hond, Tjalle opgehaald. Het ging heel goed tussen Neo en Tjalle. Ze waren allebei rustig. Dat gaat wel goed komen.

We zijn blij dat we thuis zijn. Het is nu al heel onwerkelijk dat we gisteren nog in Zuid Afrika waren met 30 graden. Vanmiddag skypten we even met ZA en dat is wel heel apart.

Nu gaan we lekker vroeg naar bed want wij hebben vannacht niet veel geslapen.

Van schiphol hebben we zelf nog geen foto's.

Dag 21

De één-na-laatse dag vandaag. Neo dacht waarschijnlijk ik wil er nog uit halen wat er in zit want ze was om 5 uur al wakker. We hoopten dat ze weer in slaap zou vallen maar zij had toch liever eerst een flesje. Hierna ging ze weer een uurtje slapen. Papa en mama niet echt. Dus vanavond vroeg naar bed.

We hebben vandaag heerlijk gerelaxed en genoten van het lekkere weer. Vanmiddag wilden we toch maar een keertje gaan zwemmen in het zembadje hier, dat hadden we tenslotte nog niet gedaan. We wilde Neo in het zwembandje zetten maar die was daar niet zo blij mee. Ze vond het veel te koud. Dat vonden wij eigenlijk ook. Papa heeft haar nog even gedragen in het zwembad maar ze vond het maar niets.

Vanmiddag zijn we ook vast begonnen met het inpakken van de koffers. Toen bleek dat die eigenlijk helemaal niet zo vol zijn. Daar moesten we natuurlijk wat aan doen. Dus we zijn naar Hatfield gelopen en hebben nog leuke kleertjes voor Neo voor van de zomer gekocht. Kost hier heel weinig (we hebben Ackermans leeg gekocht, voor de kenners). Verder nog een kinder cd Kom sing saam met Kareltjie kameelperd. Best grappige muziek. En we hebben nog een boekje over de afrikaanse Dribbel gekocht. Onderweg naar huis viel Neo weer in slaap, schattig toch.

Morgen de laatste dag. We hebben afgesproken dat we als afscheid met in ieder geval de andere drie Nederlandse stellen bij Harrie's pancakes gaan eten. Vannacht komt er weer een Nederlands stel aan. Wie weet gaan zij ook wel mee. Komen zij er ook een beetje in.

Verder zullen we wel niet te veel doen. Gezellig bij de anderen omhangen. 's Avonds om ca. 20 uur vertrekken we naar het vliegveld. Ons vliegtuig vertrekt om 00:45 uur. We zijn heel benieuwd hoe het allemaal zal gaan met Neo. Hopelijk kan ze een beetje goed slapen in de draagzak. In het vliegtuig hebben we een babywiegje waar ze hopelijk ook lekker in kan slapen.

We zien ernaar uit om naar huis te gaan maar het is ook heel erg dubbel. We vermaken ons hier prima, we hebben het hier relaxed en gaan ons eigen gangetje. In Nederland begint het gewone leven weer... Hoe zal dat gaan? Krijgt Neo een terugslag? Zal ze thuis in haar bedje willen slapen? Hier gaat het nu steeds beter. Vanavond is ze ook weer lekker in haar eigen bedje in slaap gevallen. Het is dus best spannend om terug te gaan. Toch zijn we ook heel erg blij dat we Neo aan onze familie en vrienden mogen gaan laten zien. Wat hebben die 3 weken lang voor jullie geduurd. Hier ging de tijd waarschijnlijk sneller. En we zijn blij dat we Tjalle weer gaan zien. Dan zijn we eindelijk pas echt compleet.

Dit zal waarschijnlijk wel de laaste update zijn uit Zuid Afrika.

In Nederland willen we nog wel updates plaatsten maar helaas voor jullie niet elke dag. Omdat jullie Neo niet allemaal binnenkort kunnen ontmoeten zullen we nog van ons laten horen.

In ieder geval iedereen bedankt voor het plaatsten van de reacties. Het is elke keer weer leuk om mailtjes hier binnnen te krijgen.

Tot ziens in Nederland.

Dag 20

Dag 20 alweer. We zijn hier al bijna 3 weken.

We zijn vandaag naar de Cultural village Lesedi geweest. Een openluchtmuseum waar dorpjes van de 5 stammen van Zuid Afrika na gebouwd zijn. Eerst kregen we een film te zien over de geschiedenis van de vijf stammen. Hierna kregen we een rondleiding door de dorpjes. Erg leuk. Elke stam heeft zijn eigen taal, cultuur en kleding.

De rondleiding was wel heel erg heet vooral ook voor de kinderen. Tabitha was helemaal nat in de draagzak. Het zweet liep van haar kleine gezichtje. Neo was goed ingesmeerd en had lekker een hoedje op. Had mama ook beter kunnen doen... Hierna gingen we een hut binnen en hier werden allemaal traditionele dansen opgevoerd. Erg leuk om te zien. Er kwam veel kabaal bij kijken. Onze gids Piet waarschuwde ons al. Maar Neo vond het allemaal geweldig. Op de foto zie je zelfs hoe ze op een gegeven moment mee deed.

Na de dans was het tijd voor de lunch. Een buffet met allemaal Afrikaans eten. We hebben heerlijk gesmuld. We hebben o.a. krokodil en struisvogel gegeten.

Na de lunch konden we nog even in de winkeltjes kijken en toen weer naar huis. Neo heeft een paar keer even geslapen. Eigenlijk wel te kort maar ze was vanmiddag goed te pas. We hebben nog even koffie gedronken in Chancellors en meteen de nieuwe zoon van het nieuwe Nederlandse stel "bekeken". Tiizetso, een geweldig mannetje van ruim 3 jaar. Pittig hoor daar komt meteen opvoeding bij kijken.

Vanavond was Neo heel rustig. Ze heeft lief op de grond gezeten en gespeeld ondersteund door mama haar benen. Om 19 uur hebben we haar in bed gelegd en ze ging meteen slapen, wat een schatje hè. Ze mag blijven, haha.

Morgen gaan we beginnen met de koffers in te pakken. We zijn benieuwd of het allemaal gaat passen. Nog 2 dagen te gaan.

Dag 19

Vanmorgen zijn we met Lizl naar de Nederlandse ambassade geweest om een (nood)paspoort voor Neo aan te vragen. Dit was zo gebeurd. Hierna is Lizl bij ons gekomen om het eindgesprek te hebben. In dit gesprek heeft zij precies vertelt hoe de matching bij Abba plaats vind. En zij vertelde waarom wij met Neo gematched zijn. Heel bijzonder en emotioneel om te horen. Wat heel duidelijk is, is dat Neo voor ons en Abba een match Made in Heaven is.

Neo heeft nog een Zuid Afrikaanse bijbel gekregen, helemaal geweldig. Met een voorwoord van Abba erin. Heel bijzonder.

Hierna kwamen Roelien, Alexander en Tabitha hier want wij hebben een wasmachine... We zijn samen naar de Union Buildings gelopen. Wel een hele wandeling als het zo warm is. We hebben even lekker in het park gezeten. Bij dit park staan altijd wat afrikaanse kraampjes. We hebben voor onze beide dochters een Djembee (tje) gekocht. Alexander heeft goed voor ons onderhandeld.

Op de terugweg hebben we weer een heerlijke pannekoek bij Harrie gegeten.

Morgen gaan we naar het Cultural Village. Een afrikaans openluchtmuseum. We gaan weer de hele dag op stap. Hopelijk gaat het goed met Neo, en kan ze wat slaapjes pakken in de loop van de dag. We gaan natuurlijk weer gezellig met onze nieuwe vrienden op stap.

Foto speciaal voor Beppe

Dag 18

Vandaag was het zover en gingen we naar de dierentuin. We werden om 10 uur op gehaald en tot onze verrassing zat er nog een Nederlands gezinnetje in de bus, gezellig.

De dierentuin van Pretoria is één van de mooiste van de wereld. Het is echt een prachtig park. Zo groen, zo mooi aangelegd. Heel veel verschillende dieren. We hebben ons de hele dag prima vermaakt. In Nederland gaan wij minimaal 1x per jaar wel naar een dierentuin. De laatste keren zeiden we tegen elkaar "Wat zou het toch leuk zijn om met ons kindje naar de dierentuin te gaan" en nu was het zover! Heel erg leuk. Neo heeft zich goed gedragen. Ze wilde alleen niet lang in de buggy blijven zitten dus vooral Samuel heeft haar wel lang in de buikdrager gedragen. Toch

best zwaar. Maar zo kon ze wel 2x kort slapen.

Vanmiddag was ze over het algemeen niet zo gezellig maar dat was te verwachten. Karin dacht aan het eind van de middag het is wel handig om Neo der haar nu te wassen en nieuwe staartjes te maken want morgen moeten we om 9 uur al weg.

Dat werd dus drama. We gaan dus nooit meer het haar van Neo wassen en kammen als ze moe is. Nu heeft ze dus maar 2 staartjes meer lukte echt niet. Helaas zal ze er dus morgen weer aan moeten geloven, arm kind. Vanavond om 19 uur hebben we Neo op bed gelegd. Na een tijdje ging ze huilen toen heb ik haar weer recht gelegd en even over haar ruggetje gestreken en toen ging ze slapen. Dus geen draagzak meer voor neo 's avonds. Overdag nog wel hoor.

Morgen gaan we naar de ambassade om 9 uur. Hierna hebben we het eind gesprek met Lizl. Wat we de est van de dag doen moeten we nog zien maar we zullen vast weer de andere Nedelanders opzoeken.

Dag 17

Vanmorgen zijn we naar de kerk geweest. Heerlijk. Samen met 2 andere Nederlandse stellen zijn we naar de Cornerstone Assembly church geweest. Neo heeft zich keurig gedragen. De meeste kleine kinderen maakte meer lawaai. Ze liet alleen nogal van zich horen toen papa een flesje aan het klaar maken was. Dat ging madam niet snel genoeg... Je kunt deze kerk wel vergelijken met een pinkstergemeente in Nederland. Er werd met met veel enthousiasme mee gezongen, heerlijk om mee te maken. De muziek was vrij hard. Neo ging bij de eerste stevige tonen uit haar dak. Ze vond het geweldig, de handjes gingen de lucht in. De muziek zit al goed in ons afrikaantje.

Na de kerk dienst hebben we gezellig met z'n allen buiten gezeten bij Chancellors. Het Fins en Zweeds stel kwam er gezellig bij. Om drie uur zijn we richting Eastwood gewandeld met Roelien en Alexander en het nieuwe Nederlandse stel die morgen hun zoontje krijgen. We hebben nog even gewandeld in het park om Neo in slaap te krijgen.

Toen ze even geslapen had zijn we bij Cafe 41 gaan eten. Het was weer erg lekker. Thuis gekomen was het bijna meteen spitsuur op de skype. Leuk hoor we hebben zelfs Tjalle (onze hond) gezien. Hij zag ons niet maar hoorde ons wel. Hij snapte er natuurlijk niets van. Nog 6 nachtjes voor hem.

We beginnen nu wel af te tellen hier hoor. Over 5 nachtjes vertrekken we weer richting Nederland. We zien er naar uit maar we gaan deze week ook zeker nog lekker genieten. Morgen gaan we naar de dierentuin. Het weer is hier weer heerljk. Niet al te warm ca 25 graden, zo zien we het graag.

Ons meisje sliep vanavond al om 19 uur, ze was zo moe. Ze viel vandaag voor de 2de keer in bed in slaap i.p.v. in de draagzak. Het wordt nog wel eens wat met die kleine hier.

Dag 16

Het begon vanmorgen zo mooi: de zonnestralen schenen door ons slaapkamerraam naar binnen! dat beloofde goeds. We waren opgestaan en de zon scheen en de lucht was hier en daar zelfs blauw. Toen we ontbeten hadden en Neo haar volgende slaapje deed betrok het helaas al weer. Niet veel later begon het zelfs weer te regenen. Werd het dan weer zo'n dag?

We hebben contact gehad met Alexander en Roelien om te zien wat we konden gaan doen. Hatfield stond op het programma, maar dan moet het wel wat droger worden. Ze zijn door de regen naar ons toe gekomen en we hebben gewacht tot het wat droger werd. Om een uur of een werd het dan zo droog dat we het er op gewaagd hebben, na honderd meter werd het wel een beetje warm met een trui en jas aan. De zon scheen, en dan wordt het hier direct warm. In Hatfield hebben we eerst maar wat gegeten met z'n allen gezellig tot tegen drie uur.

Samen aan de drank...
Toen wilden we nog gaan winkelen, maar... de meeste winkels sloten om drie uur op zaterdag. Hebben wij weer!

Omdat Alexander en Roelien hun 8 jarig huwelijk vandaag vieren, zijn we in Eastwood wat gaan drinken met weer een lekker gebakje erbij: een heerlijk stuk chocoladetaart en een stuk worteltjestaart. Gelukkig hebben ze hier doggie-bags... Volgende keer bestellen we toch echt één stuk met vier bordjes :-).

Morgen willen we dan toch echt heel graag naar de kerk hier gaan. We zijn heel benieuwd. Alexander is zo enthousiast. Die ziet de hele week al uit naar zondag. Zo leuk. We hebben er zin in. Hopelijk trekt Neo het een beetje om stil te zitten. We kunnen gelukkig gewoon weggaan als het niet lukt.

Neo heeft een boekje gekregen: Mijn eerste woordenboek in het afrikaans.

Pasfoto van Neo, geweldig toch.

Dag 14 en15

Daar zijn we dan weer. Hadden jullie ons al gemist? We hadden anderhalve dag geen internet. Balen dus. En het weer was ook erg slecht hier. Vandaag regende het de hele dag. We lopen in fleecetruien. Gistermorgen zijn we toen het nog droog was naar de Union Buildings gelopen. Een aardige wandeling omdat het ook nogal omhoog gaat maar het was goed te doen. Er is daar ook een mooi aangeplegd park met heel veel trappen. Best onhandig met een kinderwagen. Onderweg naar huis viel Neo in slaap. We hebben lekker geluncht bij Cafe 41.

Hierna nog even wat boodschappen gehaald wat toch wat langer duurde omdat er zo'n leuk winkeltje op Eastwood is... Toen we thuis kwamen probeerde we Neo weer in slaap te krijgen maar dat wilde ze toch echt niet. Heel logisch toen we op de klok keken ze had gewoon honger, oeps. Verder niets gedaan want het plensde en dat heeft het vandaag ook de hele dag gedaan.

Toch zijn we naar Hatfield gelopen want we moesten toch echt luiers hebben. Je moest niet zien hoe we er uit zagen en hoe vies onze broekspijpen waren toen we thuis kwamen. Verder de hele dag noodgedwongen binnen gezeten.

De voorspellingen zijn dat het morgen iets beter wordt en vanaf zondag weer droog en 27 graden, gelukkig. Dit weer is niets. Morgen gaan we weer eens wat doen met de andere Nederlanders. Tijd voor gezelligheid.